Ասո՞նք են քրիստոնէական սիրոյ, ներողամտութեան եւ խաղաղութեան քարոզիչները: Ասո՞նք են Յիսուսի պատգամներուն հետեւորդները, Անոր վարդապետութեան առաքեալներն ու աշակերտները: Երբեմնի խաչահանուն քահանայապետերու, դպիրներու, փարիսեցիներու փոխարէն, ահաւասիկ, ժամանակակից էջմիածնականներուն իսկական պատկերը: Սարսափելին ԵՐԵՒՈՅԹՆ է, ստեղծումը վախի, բռնութեան, ֆիզիքական եւ հոգեկան կաշկանդումներու սպառնալից մթնոլորտին, որ հետզհետէ շատ աւելի կ’ամրագրուի եկեղեցի եւ պետութիւն սերտաճումով: Կարծէք ստալինեան բռնաճնշումներու ժամանակաշրջանին մէջ գտնուինք, կուլակներու կամ Հիթլերներու, Կէօպէլսներու, Հիմմլէրներու եւ Այխմաններու ստեղծած համակ կեդրոնացման ճամբարներու կործանարար միջավայրին մէջ: Այս երեւոյթը մեզի չի՞ յիշեցներ բռնի տեղահանումներն ու մահու աքսորները ցեղասպան ու արիւնոտ ձեռքերովը Թալէաթներուն, Էնվերներուն եւ Ջեմալներուն: Ցաւօք, պատմական վերոյիշեալ դէմքերէն ընտիր նմոյշ մը անմիջապէս մեր կողքը ունինք: Ծանր մեղքը կայսերամոլական ախտով վարակուած ապարանցի կաթողիկոսինը չէ միայն, այլ այն բոլոր հայ մարդոց, որոնք անտարբերութեամբ կը դիտեն մեր եկեղեցիին մէջ իրագործուող այս հոգեւոր եղեռնը: Առարկութիւն չեմ ըներ, եթէ սփիւռքահայ մեր մամուլը կ’ուզէ անփառունակ կաթողիկոսը գովաբանող Մայր Աթոռէն եկած հաղորդագրութիւններուն լայն տեղ տրամադրել իր սիւնակներուն մէջ: Նոյն մամուլը սակայն պարտի բարոյական կեցուածք ցուցաբերել քաջութեամբ անդրադառնալով նաեւ իրողութիւններու, որոնց մասին կը խօսի սոյնին հետ առկից յօդուածը: Մարդիկ բռնակալներ չեն ծնիր, այլ կը դառնան, որովհետեւ հասարակութեան մէջ կը պակսին քաղաքացիական քաջութիւն ցուցաբերող անհատներ, որոնք ատենին այսպիսի կայսերամոլական ախտով վարակուած բռնակալներու անսանձ քմահաճութիւններուն «ՈՉ» ըսել գիտեն:
Աբէլ Քհնյ. Մանուկեան |