Այս չափերը թեպետ պաշտոնապես սահմանվել են 1891 թվականին, բայց դրանց ծնունդը, որքան էլ զարմանալի թվա, ավելի քան սովորական է եղել և տեղի է ունեցել 1829 թվականին:

Գոլֆը Շոտլանդիայում է ծնունդ առել, 15-րդ դարում, և այն մտահղացել են հովիվները: Որպեսզի արոտներում հոտն արածեցնելու ընթացքում ձանձրալի օրը մի զբաղմունքով լցնեն, նրանք սկսել են գնդիկները մահակներով արոտատեղիում գոյացած փոսիկների մեջ գցել: Ժամանակի ընթացքում հովիվներից ոմանք խոշոր հողատերեր են դարձել, և խաղն ուրիշ նշանակություն է ձեռք բերել: Գոլֆը դարձել է գործնական զրույցների համար շատ հարմար քողածածկույթ, որովհետև բաց դաշտում լրտեսվելու ու գաղտնի խոսակցություններն ականջ դնելու հավանականությունը փոքր է եղել:

Մինչև 1829 թվականը, «գոլֆ» խաղի ստեղծումից ի վեր, փոսիկների չափերը կամայական են արվել, փոսիկներ փորելու համար թիեր ու դանակներ են գործածել, սակայն 1829-ին Շոտլանդիայի «Արքայական գոլֆ ակումբ» -ում փոսիկներ փորելու համար սկսել են գայլիկոն գործածվել, որպեսզի փոսիկերը կանոնավոր, համաչափ լինեն:

Անհրաժեշտ ու հարմար գործիքը ստեղծել է տեղացի մի արհեստավոր, որի անունը Ռոբերտ Գրեյ է: Գործիքը պատրաստելու համար նա 10, 8 տրամագծի ջրհորդան խողովակից 10, 16 սանտիմետր երկարության մի կտոր է կտրել:

Այն ժամանակներում Արքայական գոլֆ ակումբը աշխարհի ամենահեղինակավոր գոլֆ ակումբն է եղել, այնքան հեղինակավոր, որ մյուս ակումբները հարկ են համարել ընդօրինակել նրան ու գոլֆի իրենց խաղադաշտերի փոսիկները ևս այդ չափսի անել: Նախորդ դարի 30-ական թվականներին փորձ է արվում փոսիկի տրամագիծը կրկնակի մեծացնել, արդեն մի քանի տարի է, ինչ ամերիկացի մի պրոֆեսիոնալ ևս նույնն է փորձում համոզել գոլֆի օրենսդիրներին, բայց այս խաղը համակարգող պաշտոնյաները չեն զիջում: Նրանց համոզմամբ՝ պետք է ավանդությունը հարգել: