Անձրևի հետ եկա՜վ

Ծիածանով գնաց,

Արևի հետ ծնվե՜ց

Ու ցերեկով մեռավ:

Մո՜ւթ չէր, սակայն

Մթան նման սա՜ռը,

Մի զգացո՜ւմ էր տխմար

Ճշտի նման դառը-

Ոտնահետքը՝ կարոտի

Ցեխաջրով լցված,

Սեղմած այս խորթ երկրի

Զարկերակին սառած:

Հարազատի նմա՜ն

Կոտրեց ամեն ինչ,

Կո՜ւլ գնաց հողին

Չթողեց ոչինչ,

Մնաց փոքրի՜կ մի հուշ՝

Ոտքից գլուխ մի ցա՜վ,

Որ ծնվել էր վաղո՜ւց,

Որ…այդպես էլ չանցավ…