Ինձ վրա տխուր տպավորություն թողեց նրա այդ գրառումը՝ անկախ նրանից, թե դրա ասողն ով է: Նման արտահայտություններ, մտքեր արտահայտողը ժողովրդի հասցեին միայն կարող է անել օտարը, ոչ թե հայը: Եվա Ռիվասի այս պահվածքը, կարծում եմ, օրինաչափ է, հատկապես, երբ մարդը հասնում է որևէ բանի՝ բացարձակապես դրա արժանիքները չունենալով:
Այդ տողերը գրելիս նրա մեջ երևի թե մեծամտությունն է խոսել: Հասարակության մեջ կան մարդիկ, ովքեր մատը մատին չեն խփում, բայց դրա փոխարեն փորձում են սեփական անձը ներկայացնել: Իրականում, նա ով որ երկրի, ժողովրդի համար ինչ-որ բան անում է, երբեք չի բարձրաձայնում այդ մասին: Ես ինչ անում եմ իմ երկրի համար, առաջինն անում եմ ինձ համար: Կարծում եմ՝ այս ամենը կանցնի, կգնա, նեղացած, ջղայնացած, նախանձոտ, նաև՝ չստացված երգչուհին նույնպես: Սակայն պետք է մի բան ասեմ՝ ընդհանրապես, որոշակի ընտրություն կատարելիս, պետք է մասնագիտական կարողությունների վրա ուշադրություն դարձնել, որովհետև լավ մասնագետը, անկախ նրանից, թե որ ոլորտում է աշխատում, նման բաներ իրեն թույլ չի տա: Դա թույլ են տալիս մարդիկ, որ ոչ թե մասնագիտական ուղիով են հասել բարձունքների, այլ ուրիշ ուղիներով: