Կարծում եմ՝ այս բոլոր «հայտնությունները» հիմնականում պայմանավորված են սահմանադրության հնարավոր փոփոխությունից հետո արևի տակ իրենց տեղը գտնելու ցանկությամբ: Նոր քաղաքական ուժեր են ստեղծվում, որոնք փորձելու են Սահմանադրության փոփոխությունից հետո իրենց տեղն ունենալ` արդեն բավականին լուրջ լիազորություններ ունեցող խորհրդարանում: Տիգրան Սարգսյանի դեպքում, կարծում եմ, դոտացիայի սկզբունքն է: Հայաստանը փորձել է այնպիսի թեկնածու առաջարկել, որը կարող է քիչ թե շատ այս բարդ շրջանում լեզու գտնել Արևմուտքի հետ: Հայտնի է, որ Տիգրան Սարգսյանը բավականին գործունյա կապեր ունի միջազգային ֆինանսական կազմակերպությունների հետ, իսկ վերջին շրջանում նաև համաշխարհային քաղաքական ստրուկտուրաների հետ: