Վիգեն Սարգսյանը շտապեց 1000 դրամի հարցով: Նախ մի քանի թալանչի գեներալ պիտի արժանիորեն հայտնվեին բանտում, նրանց գողոնը վերադարձվեր բանակին, ապա նոր կարելի կլիներ դիմել ժողովրդին:
Հիմա ո՞նց վստահեմ այդ նախաձեռնությանը, երբ Վիգեն Սարգսյանի կողքին մարդիկ են նստած, որոնք առնվազն մեկ միլիոն դոլար են յուրացրել բանակից:
1000-ական դրամի եղածը մի բան չի. տվել ենք, կտանք, հարկ եղած դեպքում բանակի ու հայրենիքի համար այլ բան էլ կտանք, բայց, եթե գնում ենք նման քայլի, ուրեմն դադարեցրեք տեղի-անտեղի շռայլությունները, թողեք տոնածառերն ու տոնակատարությունները և հայտարարեք, որ պետությունը (ազգը, հայրենիքը) պատերազմի մեջ է, ամեն բան գնում է ֆրոնտ և պետության կոպեկը գողացողը, զինվորի բաժինն ուտողը, ծառայությունից խուսափողը, կաշառք վերցնողը գնդակահարվելու է իբրև հայրենիքի դավաճան:
Արծրուն Հովհաննիսյանը գրում ա. «Սա համազգային միասնականության համար էլ հիանալի նախագիծ է»:
Համաձայն եմ: Էս նախագիծը ցույց ա տալիս, որ ազգի մի հատվածը՝ կառավարությունը (Սերժ Սարգսյանը, Վիգեն Սարգսյանը, Արծրուն Հովհաննիսյանը եւ այլոք) միասնական են ազգի մյուս հատվածների հետ էն հարցում, որ գործող կառավարությունը ի վիճակի չի նախկին զինվորների կարիքները բավարարել բյուջեն օպտիմալացնելու (հարկերը ավելի լավ հավաքելու կամ անարդյունավետ ծախսերը կրճատելու) միջոցով ու ստիպված ա փողի նոր աղբյուրներ գտնել:
Իրանք նաեւ միասնական են բոլորիս հետ էն հարցում, որ բանակի ֆինանսավորման գործող մեխանիզմները վստահելի չեն, ու չարժի վիրավոր կամ զոհված զինվորների ընտանիքներին օգնելու գործը կազմակերպել եղած մեխանիզմներով, օրինակ, եղած հարկերը բարձրացնելով: Պետք ա ստեղծել փողեր հավաքելու նոր մեխանիզմ, նոր մարմին, մեջբերում եմ, «հասարակության հարգանքն ու վստահությունը վայելող անձանցից», որը կվերահսկի գործընթացը: Ստացվում ա, որ բոլորս միասնական ենք նաեւ էն հարցում, որ պետական բյուջեի ծախսերի արդյունավետությունը հսկող մարմինները չեն վայելում հասարակության հարգանքն ու վստահությունը:
ԿԲ-ն հայտարարում ա «Յուրաքանչյուր քաղաքացի կարողանալու է առցանց տեսնել, թե որքան գումար հավաքվեց, որքան եկամուտ ապահովվեց և որ զոհված կամ վիրավորված զինվորի ընտանիքը ստացավ հատուցում»: Իսկ ինչի՞ սա չանել պետբյուջեով նախատեսված մյուս ծախսերի համար, էդ թվում ՊՆ բյուջեի մի շարք ուրիշ ծախսերի:
Իմ կարծիքով էս նախաձեռնությունը ուղղակի ամրագրում ա երկրում տիրող բառդակը, ու հերթական անգամ ցույց ա տալիս, որ քաղաքական իշխանությունը իրան պատասխանատու չի համարում գործող բառդակի համար: Ինչը նշանակում ա, որ եթե էս նոր ծրագիրը եւս ձախողվի, էլի ոչ ոք պատասխանատվություն չի կրելու: