Տեղորոշման գործառույթը, որն առկա է գրեթե բոլոր ժամանակակից սմարթֆոններում, օգտագործում են ոչ միայն նավիգացիոն ծրագրերը, այլ նաև սոցցանցերն ու անվտանգության ծրագրերը։
NAFI-ի «թվային քաղաքացի» պլատֆորմի մասնագետ Վլադիմիր Գրիցենկոն պատմել է, թե ինչու է պետք այդ հնարավորությունն օգտագործել միայն խիստ անհրաժեշտության դեպքում։
Փորձագետի խոսքով՝ տեղորոշումն առավել հաճախ ոչ թե սմարթֆոնի սեփականատերն է օգտագործում, այլ հենց հավելվածի ստեղծողները։ Շատ ծրագրեր կարող են երրորդ անձին փոխանցել մարդու նախասիրությունները, որոնք ապագայում կարող են օգտագործվել գավազդային նպատակներով։
Օրինակ, եթե օգտատերը մուտք է գործում Instagram, հավելվածը կարող է որոշել, որ անձը գտնվում է «X» վայրում և փոխանցել այդ տեղեկատվությունը այլ գործընկեր հավելվածներին:
Իսկ եթե տեղորոշումն անջատված է և հավելվածը չի կարող ինքնուրույն ակտիվացնել, այս դեպքում, չի հաջողվի նման տվյալների արտահոսքը։
Որպեսզի ծրագրերը չկարողանան օգտագործել այս հնարավորությունն իրենց հայեցողությամբ, պետք է ուշադիր լինել հարցումներին, որոնք հայտնվում են ծրագրային ապահովման տեղադրման ժամանակ։