«Տակա՛նք Մանուկյան Վազգեն, Արցախ–Հայաստանի միջև ցեց գցողը քեզ նման խամաճիկին մեջտեղ գցած մարդասպան ռոբի օրոք սկսվեց։ Երբ Արցախը փրկելու համար Հայաստանի իշխանությունը զավթած էդ սրիկան սկսեց իր խնամի–ծանոթներին հերթով բերել Հայաստան, ու չտես գյոռմամիշների նման ընկան Հայաստանի ջանին ու սկսեցին լափել, լափել, լափել, ձեռի հետ էլ իրենց թալանին խանգարողներին աջուձախ սպանել։
Դու տականքների տականք ես, Մանուկյան Վազգեն, դու էդ հարթակում կանգնած բոլոր ճիվաղներից ամենատականքն ես, որովհետև դու բոլորիցս լավ ես հասկանում, որ թիկունքիդ կանգնած ոհմակը հանցագործների բանդա է։
Իսկ քեզանից ավելի տականք է քեզ նման ճիվաղից ներողություն խնդրող Նիկոլը, որ ձեզ նման կենդանի դիակներին հարություն տվեց ու գցեց էս հոշոտված ու խոշտանգված ժողովրդի ջանին։
Բայց սխալվում եք. մենք հիմա մեռած ենք, բայց էնքա՛ն չենք մեռած, որ թույլ տանք` մի ճիվաղին փոխարինեն մեկ այլ ճիվաղով։
Քթներիցդ է գալու էս կեղտոտ թամաշան։ Էն էլ ոնց է գալու։
Հաչացեք հիմա ինչքան ուզում եք, Հայաստանի ողբերգությունը կոխկռճելով դեպի իշխանություն սողացող ճիճուներ»։