Երգիչ Դավիթ Ամալյանը գրում է. «Դեմոկրատիան մեր երկրին բերեց կենսաբանական մարմինների ընտրած յուրայինների իշխանություն, որոնց երկուսի համար էլ, այսինքն ընտրողների և ընտրվողների` միևնույն ա, ո՞վ գերի ընկավ, ո՞վ զոհվեց, ո՞վ վիրավորվեց դարձավ հաշմանդամ, ինչքա՞ն տարածք կորցրեցինք, ո՞վ տնահան եղավ, կարևորը իրենց «սուրբ» իրավունքները չոտնահարվեն...
Ավելի սարսափելին էն ա, որ սրանք սկսեցին ատել բոլոր նրանց, ովքեր էս խնդիրներից տուժված են, կամ, ցավում են էս խնդիրների համար...
Դե հիմա ինձ կարող է՞ք ասել հոգեմարդը ինչպե՞ս կարողա չհաղթել կենսագոյանքին...
«ՍՐԲԱԶԱՆ ՊԱՅՔԱՐ»-ը դատապարված է հաղթանակի...
Ռադ եղեք զոմբայք...»: