Հայության ցեղասպանության գլխավոր դերակատար Թալաաթ փաշան իր անձնական նոտագրությունների գրքույկում, որը հայտնաբերվել է 2005 թվականին, արձանագրել է կոտորածների զոհերի թիվը: Ըստ նրա գնահատման՝ 1914 թվականին Օսմանյան կայսրությունում մեկ միլիոն 617 հազար 200 հայ է ապրել, իսկ զանգվածային կոտորածներից հետո մնացել է 370 հազար հայ, այսինքն, ըստ Թալաաթի հաշվարկի, կայսրության տարածքից անհետացել է մոտավորապես մեկ միլիոն 247 հազար հայ (հայ բնակչության 77 տոկոսը): Թալաաթը նաև ըստ պետության աշխարհագրական շրջանների է ի մի բերել կոտորածների պատկերը. կոտորվել է Կարեսի սանջակի (գտնվում է Անատոլիայի հյուսիս-արևմուտքում) հայության 77 տոկոսը, Նիղդե մարզի (Թուրքիայի հարավում) 79 տոկոսը, Կայսերիի 86 տոկոսը, Իզմիթ քաղաքի 93 տոկոսը, Սվասի 94 տոկոսը, Բուրսայի 95 տոկոսը: