1801 թ.

«Հանճարին հնարավոր չէ կատարելագործել, բայց իրերը լավ համադրելու արվեստն ամեն օր կատարելագործվում է դիտարկման և փորձի միջոցով»:

«Կառավարման մեծ արվեստը դա մարդկանց թույլ չտալն է, որ ծերանան»:

«Զգացմունքների մեծ մասն ավանդույթներ են. մենք փորձարկում ենք այդ ավանդույթները, քանի որ դրանք նախորդել են մեզ»:

1802 թ

«Սահմանադրություն պետք է կազմվի այնպես, որ չխոչընդոտի իշխանության գործունեությունը և չստիպի նրան խախտել այն» ։

«Ես օպերային կերպար չեմ»:

«Փարիզը գեղեցկացնելու համար ավելի շատ պետք է քանդել, քան կառուցել» ։

«Լավ գաղափարը միշտ չէ, որ կապված է առողջ դատողության հետ, բայց դատողությունը միշտ ենթադրում է լավ գաղափարներ»:

1803 թ

«Յուրաքանչյուր քամի, որը փչում է Անգլիայից, ինձ միայն ատելություն կամ զայրույթ է բերում»:

«Ֆրանսիայում ծնված յուրաքանչյուր անհատ ֆրանսիացի է»:

1804 թ

«Ես միշտ ասել եմ ձեզ, որ ինձ տասը տարի է պետք… Ես նոր եմ սկսում. ոչինչ ավարտված չէ»:

Ես ոչ մի փառասիրական նկրտում չունեմ, կամ, եթե ունեմ, դա այնքան բնածին է ինձ համար, այն այնքան սերտորեն է կապված իմ գոյության հետ, որ այն նման է արյան, որը հոսում է իմ երակներում, ինչպես օդը, որը հոսում է իմ երակներում և որը ես շնչում եմ»:

«Ես Հեղափոխությունն եմ»:

«Մենք ստեղծված ենք հասարակական կարծիքը ղեկավարելու և ոչ թե քննարկելու համար» ։

«Վերցնելու համար պետք է տալն իմանալ»:

« «Թագավոր» բառը մաշված է, որովհետև այն իր հետ բերում է հին գաղափարներ և կարող է ինձ իր ժառանգորդը դարձնել. ես չեմ ուզում իջնել կամ որևէ մեկից կախված լինել: «Կայսր» տիտղոսն ավելի մեծ է, մի քիչ անբացատրելի է ու շշմեցնում է երևակայությունը» ։

«Մեծությունն ու մեծահոգությունը նրանում չեն, որպեսզի ենթադրվի, որ սին անունները, տիտղոսները, որոնք տրվել են հանուն քաղաքական համակարգի, կարող են ինչ-որ բան փոխել բարեկամական, ընտանեկան կամ հասարակական հարաբերություններում» ։

«Եվրոպայի գահերն իրար մեջ բաժանել են հինգ-վեց ընտանիք ու նրանք վշտացած են, որ այդ գահերից մեկի վրա մի կորսիկացի է նստել։ Ես այդ գահին միայն ուժով կարող եմ մնալ» ։

«Աքլորն ուժ չունի, նա չի կարող լինել այնպիսի կայսրության կերպար, ինչպիսին Ֆրանսիան է։ Պետք է ընտրություն կատարել արծվի, փղի կամ առյուծի միջև։ Վերցնենք արծիվը. դա այն թռչունն է, որը կայծակ է կրում և արևի երեսին է նայում: Ֆրանսիական արծիվներին կհարգեն, ինչպես հարգել են հռոմեական արծիվներին»:

«Մենք առաջնորդվում ենք ոչ թե մետաֆիզիկայով, այլ բազմադարյա փորձառության արդյունքներով» ։

«Մահը ոչինչ է. բայց ապրել պարտված և առանց փառքի՝ նշանակում է մեռնել ամեն օր»:

«Եթե մահն ինձ հանկարծակիի չբերի իմ աշխատանքի կեսին, հույս ունեմ, որ սերունդներին կթողնեմ մի հիշողություն, որը հավերժ օրինակ կամ հանդիմանություն կծառայի իմ հաջորդներին»:

(շարունակելի)