Համո Սահյան

Ուր որ նայում եմ, քարե բարձունք է,

Քարե արցունք է, քարե ժպիտ,

Քարե սարսուռ, է ու քարե սունկ է,

Քարե ծաղկունքի քնքշանք է բիրտ։

Քարերի վրա քարե վագրեր են,

Ուր-որ է պիտի պատռեն իրար։

Քարե երգեր են, քարե վանքեր են,

Քարե հավքեր են քիվերն ի վար։

Քարե մրրիկ է ու քարե բուք է,

Քարե բողոք է ու քարե բերդ,

Քարե շեփոր է, քարե թմբուկ է,

Քարե թափոր է, քարերի երթ...

Քարե ընդվզում, քարե տանջանք է,

Քարե ավար է, առևանգում...

Քարե զարմանք է ու զարհուրանք է,

Քարե թռիչք է, քարե անկում։

Քարե ամպրոպ է ու ծիածան է,

Քարե լծկան է ու քարե մաճ.

Քարե մագաղաթ, քարե մատյան է,

Քարե խորհուրդ է ու քարե խաչ։

Մեր բաժին աստված, քո սիրտն էլ քար էր,

Որ մեզ քարերը տվիր նվեր,

Բայց քո կյանքը կարճ, մերը երկար էր,

Ու երկարում է քարերն ի վեր։