Ժողովրդական ֆոլկլորի այս ՙգլուխգործոց՚-ի տակ դժվար թե մեկը պարած չլինի, գինովցած, անկապ ժպիտը դեմքին...երգի բառերից հիշվում է միայն ՙինչպես ուռին ու բարդին, ամեն մարդ իրա դարդին՚ տարբեր հերթականությամբ...միշտ հետաքրքրել է ով է այս հանճարեղ ստեղծագործության հեղինակը...լուրջ եմ ասում...արդիական բոլոր ժամանակներում, մանավանդ հայ հասարակության մեջ...ցավալի, պառակտող փիլիսոփայություն....անձնականը ազգայինից վեր դասող, սեփական եսի գերարժեվորմամբ նողկալի փիլիսոփայություն, որի պտուղներն ենք վայելում դարեր շարունակ....ու կշարունակենք վայելել, քանի այս հոգեբանությունը կգերիշխի մեր մեջ..
.....բայց չէ որ մենք ունենք երգեր, որը կարելի է և գոռալ, և երգել ցածրաձայն, նույնիսկ պարզապես լսել և վեհանալ......բարի, գեղեցիկ, առաքինի ընկերը մարդու...
..գնահատենք մեր արժեքները, ձեռքբերումները, մեր տունն ու Հայրենիքը, ընկերներին ու պարզապես հայրենակցին, որ նույնպես հայ է կոչվում...