Մեղավո՜ր չեմ, Որ գիշերն ինձ նվիրեց մի բանալի, Որ բացեցի՜ մութով փակված Գաղտնիքները գիշերային աշխարհի: Այս աշխարհում արև՜ չկա- Զույգ աչքե՜ր են լուսավոր, Աստղեր չկան՝ լո՜կ բառեր են- Այն էլ միայն մեղավոր… Չկատարված խոստումնե՜ր են, Չո՜ր ու ցամաք կարոտներ, Չե՛ն երևում ո՛չ ժպիտներ, Ո՛չ էլ թափվող արցունքներ… Սևազգեստ են ծա՜ռ ու ծաղիկ, Մարդիկ՝ մթոտ դեմքերով, Ու …մի պոե՜տ-Լուսատիտիկ Գիշերային հանգերով: Այստեղ Ձա՜յնն է տեր Աստվածը՝ Արձագա՜նքը հեռո՜ւ, մո՜տ, Եվ անլույս այս առեղծվա՜ծը, Որ բանալի ինձ նվիրեց գիշերով… |