Խաչփողոցներ կանցնեմ ես հետակորույս, Կեռմաններով դեպի ելման կետդ անձուկ, Սրտնեղության նման փափագ ու տենչ, Արուս, Ուսիս մախաղն արած քեզ մոտ կանեմ անծունկ։ Մերձ ի մահից հետո ուշակորույս կգամ Սերդ պատճենելու իմ զուգահեռ չափում, Կյանքիս նման՝ անկած, էլ չմեկնեմ սակայն, Այս մի հույզս ինչու անառակն է պարպում։ |