Սիրում է ինձ փոքրի՜կ մի կին. Սիրո՜ւմ է ինձ, Եվ տանջվո՜ւմ է և դառնանո՜ւմ Որ իրենով Ես չե՜մ գերվում ու հմայվում, Որ իրենով Ե՛ս, Ժպտո՜ւմ եմ, բայց…հեռանո՜ւմ… Սիրո՜ւմ է ինձ փոքրիկ մի կին Ու կախարդվո՜ւմ, Սակայն …իրեն …չի հավատում.- Չի՜ հավատում, Որ ճիշտ այնպե՜ս, Ինչպես ինքը խենթի նման ի՜նձ է սիրում, Ես …սիրում եմ Ուրի՜շ մեկին… Եվ զուր տանջվո՜ւմ, Դառնանո՜ւմ է, Փոքրիկ մի կին… |