* Բարությո՜ւնը Ուժեղների արժանիքն է… Եվ ես ներո՜ւմ եմ քեզ կյա՜նք, Դուրս եկավ, որ մեզնից ուժե՜ղը ե՛ս եմ, Որ դիմացե՜լ եմ քեզ Այսքա՜ն ժամանակ: * Դու իրո՜ք որ գեղեցի՜կ ես, Բայց չարություն կա քո մեջ, Աննրբանկա՜տ ես, Անխի՜ղճ ես, Դաժա՜ն ես, Հենց դրանով էլ դու թույլ ես Քան ես: * Հիմա չգիտե՜մ, Ներե՞մ, չներե՞մ բոլոր արածներդ, Ի՞նչ է փոխվելու ի՜մ կամ Քո՛ մեջ կյա՜նք, Չէ նեղացե՜լ եմ՝ չե՛մ խոսում հետդ, Ես մնամ այսպես՝ նեղացկո՜տ, համե՜ստ Դու մնա նո՜ւյնը՝ Քինախի՜նդ, ագա՜հ… * Արի՜ չխոսենք, Խոսելն ո՞ւմ է պետք, Ո՛չ ներենք, ո՛չ էլ չներենք իրար, Եկ լռե՜նք, իրար աչքերի նայենք- Տեսնենք թե մեզնից Ո՞վ կդիմանա… |