Չկոտրվող մարդն ուրիշ է էլի… Չծնկող մարդն ուրիշ է էլի… Լացի միջից ժպտացողն ուրիշ է էլի… Անկոտրում կամքի տերն ուրիշ է էլի… Գործ անողն ուրիշ է էլի… Սուտ ճառեր չասողն ուրիշ է էլի… Քաջ Նազար չձևացողն ուրիշ է էլի… Այո՛, ուրիշ է նա, ով սիրում է ճառերի տեղակ Լուռ գործեր անել շարունակ… Այո՛, այդ ուրիշն ուրիշ է էլի… Ուրիշ է մեր Ժորա Աբգարյանը: Ուրիշ է իր համեստությամբ, իր հզոր ոգով, տոկուն կամքով, անզեն աչքի համար շատ խոշոր ու տեսանելի գործերով: Երբ նրա հետ եմ զրուցում՝ համեստորեն ասում է. -Ես դեռ բան չեմ արել, դեռ անելիքներ շատ կան: Այո՛, կան սիրելի Ժորա, դեմ չեմ, բայց այն ինչ արել ես ու անում ես՝ մեծ, շատ մեծ արժեք ունի և աչք փակել դրանց առաջ՝ պարզապես հնարավոր չէ: Ո՞վ քեզ չի ճանաչում, ո՞վ: Եվ բոլորն էլ կհաստատեն ասածս, որ դու, քո այդ փոքր մարմնում, ունես ահռելի ուժ, մեծ տաղանդ, հզոր ոգի, անկոտրում կամք և ցավին դիմակայելու ունակ մեծ, շատ մեծ սիրտ: Նա սկսեց անիվներ հավաքելուց և դեռ շարունակում է, որ սահմանն ամուր լինի: Ապա հասավ այն նպատակակետին, որ այսօր ունենք մի կազմակերպություն, որն իրենից ներկայացնում է մարտական ակումբ, որտեղ բոլորը կմկրտվեն հայրենասիրական ոգով: Իսկ այդ մարտական ակումբը կրում է նրա անմահ եղբոր՝ քաջ տանկիստ Տիգրան Աբգարյանի անունը, ով իր կյանքի գնով փրկեց ազգին հայոց դավանենգ օտարից: Մարտական ակումբի անունն է «ՏԻԳՐԱՆ ԱԲԳԱՐՅԱՆ-ի անվան մարտական պատրաստության ակումբ» հայրենասիրական հասարակական կազմակերպություն: Ու հիմա ինձ այլ բան չի մնում, քան իմ թանկ ընկերոջն, իր սկսած գործում, մաղթել բեղուն աշխատնքային ուղի, կանաչ ճանապարհ և, որ կյանքին նայի միշտ ժպտացող աչքերով: Հոգեբան՝ ՄաՏիՆա Մարինե Մանուկյան |