Միասին մտնենք դրախտի պարտեզ, Երգով ողջունեն թռչունները քեզ, Եղնիկները գան, խոնարհվեն գնան, Ծաղիկները հեզ՝ քեզնով հիանան: Ծառերին տեսնես դու մրգեր պես-պես, Հաճույքով պոկես ու անես համտես, Բայց տես, դու հանկարծ չգայթակվես, Խնձոր չպոկես, խնձոր դու չուտես, Բայց եթե ուտես, էլի տեր եմ քեզ: Սերյոժա Հովհաննիսյան «Վարդագույն լույսեր» |