Կթողնե՞ս, ես էլ դառնամ Իմ մահին հանդիսավար, Այս գանգս պայթում է, Տեր, Ես կույ՞ր եմ, թե՞ այսահար։ Մութի մեջ չարքեր քանի Ուզում են, որ զարհուրեմ… Ով մեռած, ով կենդանի, Ես ծնկած ինչու՞ ապրեմ։ Իմ աչքին թե մարդ թվամ, Ցույց տվեք հույսի մի շող, Մտասու՞յզ պիտի հևամ Այս ցավից հոգի մաշող։ Դե բախտս ո՞նց չգոցեն, Հո՞ գիրք չէ, այն էլ թերի, Դարանած՝ մութի թևին, Դիմահար ինձ կխոցեն։ Կույր աչքով, որքան որ թաց, Տեսնում եմ մահս էլի… Աղոթե՞մ վասն մեղաց, Գիշերն է զարհուրելի։ |