Ալեկոծ ծովը էլ վաղ էր աղի,
Ձկան նման էր խուժանը թաղի,
Էդ բացուխուփին կակազը լակել,
Քանի հոդաբաշխ միտք էր պարտակել։

Անարգական է արգելված ուղին,
Հո չի ծանակել քեզ Պըլը Պուղին,
Մելիք-Շահնազար, քո ծաղրաբանը
Ասում է, դու ես մեր մեջ անբանը։

Վերապատմելու նման եմ ասում,
Ո՞վ է հայտնվել իր փորած փոսում,
Մեռելին ե՞րբ են հիշելով ուսում,
Երբ նրան պետք չի էլ ոչ մի հուշում։