* * * Ինձ վրա ինչո"ւ ծիծաղեց ծովը, Լի՜ճը ծիծաղեր – կդիմանայի՜, Առուն կտրվեր – կզարմանայի՜, Ծորակից ընկնող կաթի՜լը լիներ- Կընդդիմանայի՜… Իսկ ծո՞վը…ծո՜վը, Ի՞նչ իմանայի…. …որ արտացոլվե՜լ էր Երկինքը ծովից, Ու երբ ասացի թե՜ «Սիրում եմ երկնի չափ» Ծովը ծիծաղե՜ց՝ Մեռավ ծիծաղից… ---------------------------------------------- |