Դո՛ւ գրկեցի՜ր ինձ, Ինչ-որ ա՜յլ տեսակ, բայց ինչպես և մի՜շտ, Ասացիր. - Հավատո՜ւմ եմ, - Հստակ էր ձայնդ՝ Մի տեսակ ինտի՜մ… Ասացի՜ր. - Քեզ չե՜մ պատկանում, Ինչպես որ երկինքը ո՛չ մեկին, Ասացիր. - Երկի՜նքն եմ քո - Ինչ-որ ա՜յլ տեսակ, բայց ինչպես և միշտ… Ասացի՜ր. - Քո օ՜դն եմ, պահի՛ր քո ներսում, Մի՛ արտաշնչիր, Զգացի, որ խեղդվո՜ւմ եմ - Ինչ-որ ա՜յլ տեսակ, բայց ինչպես և մի՜շտ… Ասացիր. - Տարվա եղանա՜կ ենք մենք, Հինգերո՜րդ եղանակ, որտեղ լավ է մեզ՝ ո՛չ ցուրտ, ո՛չ էլ տաք, Ասացիր ինչպես միշտ, բայց մի ա՜յլ տեսակ: Ասացի՛ր. - Նայի՛ր ափիդ գծերին- Երկարակեցությա՜ն, սիրո և կյանքի՜- Վերջինը ե՜ս եմ, ճի՛շտ է այլ տեսակ, Բայց և ինչպես մի՜շտ… Ս.Ումառ-Հարությունյան |