Ինչ-որ ձգել եմ, երբեք չեմ դիտել,
Ես իմ աչքերի թաց տեղը գիտեմ,
Հայացքս անձկալի մղմուղն էր կերել,
Կամ ես կույր էի, քեզ չեմ նկատել։
Հպանցիկ հպվել ու չեմ շոշափել,
Իմ բաղձանքների օրն էր կիրակի,
Առինքնող մեկին թե որ չեմ լափել,
Հույզերից բորբոք թեժն էր կրակի։

Խանդավառ եկար, գնում ես հոգնած,
Տխրությունդ էլ է անցյալ կատարյալ,
Բարեհոգի կին, քեզ նման լքված,
Վհատ ո՞վ մնաց, որ չեմ օտարել։