*
Չե՜մ հիշում, ո՞վ էր, որ ասաց,
«Ես իմ սիրտը քեզ եմ տալիս,
Այն չդնես դու մի կողմ…»
… Նայեցի դատա՜րկ ձեռքերիս՝
Հեռացա դատարկ ձեռքերով…
*
Չե՜մ հիշում, ո՞վ էր, որ ասաց,
«Ով սիրո՜ւն, սիրո՜ւն, ինչո՞ւ մոտեցար…»
… Նայեցի շուրջս՝ դատարկ մի տարածք
Դատարկից սիրտս կծկվեց, փոքրացավ:
*
Հեռվից լսեցի մի ձա՜յն անողոք,
«Թե աչքերս քեզ որոնեն…
Թե խենթ լեզուս անունդ տա»
… Ո՛չ աչքեր տեսա որոնող,
Ո՛չ էլ մի ժպիտ, որին հավատամ:
*
Չե՜մ հիշում, ո՞վ էր, որ ասաց,
«Նորի՛ց չեն սիրում, սիրում են կրկի՜ն…»
… Ցուրտ էր, ու ցրտում մի էակ երևաց-
Մենակությո՜ւնն էր՝ ինձ սեղմած գրկին: