Օրը կգա՜

Կանէանա՜մ

Այս սենյակի դատարկում,

Չե՛ն փոփոխվի աթո՜ռ, սեղա՜ն

Մի հին պատկեր հասարա՜կ ու անդադրում:

Պատուհանի նեղլի՜կ ճեղքից

Նե՛րս կընկնի մի թիթեռնիկ գույնզգույն-

Կդողդողա՜ հաճույքից

Առաստաղին իմ կապույտ:

Ծո՜վ կթվա թիթեռնիկին

Առաստա՜ղը՝ կապտականաչ մի սավա՜ն,

Ու կգերի՜, ու կտանի՜

Անապա՜տն իր անսահման…

Настанет день — исчезну я,
А в этой комнате пустой
Все то же будет: стол, скамья
Да образ, древний и простой.

И так же будет залетать
Цветная бабочка в шелку,
Порхать, шуршать и трепетать
По голубому потолку.

И так же будет неба дно
Смотреть в открытое окно
и море ровной синевой
манить в простор пустынный свой.

Иван бунин