Միս ու արյուն էր, հոգին ավանդեց,
Ոչ-ոք չփաստեց, թե հարբեցող է,
Շշի տակն առավ, մեռնողին խանդեց՝
Մահն անզուգական օղի թորող է։
Այս կյանքը ճոճք է, մարդիկ՝ խաղալիք,
Համաչափորեն գնում են, գալիս,
Ծփանքից հետո իններորդ ալիք,
Շաղ գալուց հետո շատերն են լալիս։
Օղու բերածը թմբիր է ու թույն,
Շարժական բան է ելանելիքը,
Ոտքդ թե սոթ տա, մինչև հարություն
Դատարկ թասերից ո՞ր մեկն է լիքը։
Հանանելիքիս իմաստը ո՞րն է,
Ալյաբանորեն ծուղակ լարեցի,
Մահն առեծվածի պարզունակ կո՞րն է,
Պատասխան չունեմ, թե որ հարբեցի․․․