Անհանգունակ լույսս ես ցրում,
Շաղ ես տալիս մրմուռի պես
Անհետ ցավս անվար ծիրում,
Տես, որ դարձյալ չվրիպես։
Սիրտս առնելով եթե շահես,
Որ միալար իմ քնարի
Քանքարները զանազանես,
Չնվաղես, վարդ քափուրի։
Խնկածու են կարմիրը մուգ,
Շող -շառայլը՝ ամոթաթույր,
Չասեմ հուշիկ, որ անաղմուկ
Ինձ հավաքես, ողորմած քույր։
Կուչ գալուց ետք՝ սրտի թողանք,
Խոռոչներս թե լայնանան,
Ինչ եմ անում ողբ-ողողանք,
Ուրիշ աչքեր թող թացանան։
Եվ թող հրճվեն ուրիշ կանայք
Ծեփելիքի ավելցուկից,
Մեռած կավին սիրո հմայք
Ներշնչելով կաթ արցունքից։