Իմ այս կյանքը կաղապար է, Ի՞նչ իմանամ, ու՞մ կամքով, Խոտոր գնամ՝ ճանապարհ է՝ Մանեման ու կույր աչքով։ Արմաղանի հրապույրը Դուրեկան է իմ քիմքին, Ծիր Կաթինի մի պարույրը Չափ է տալիս հմայքին։ Ինչ ոլորքի հիմա բերեմ, Որ տրոփի կուրծքն ընկած, Լայնածիրից դեպի բոհեմ Վեր ու դիրս է մի արկած։ Քանի գրգում, սիրտն եմ շահում Շոյանքներում այս մեղուշ, Հույզս հույզին շարահարում Եվ մեռնում եմ անմռունչ։ |