Մեղավո՜ր չեմ,

Որ գիշերն ինձ նվիրեց մի բանալի,

Որ բացեցի՜ մթով փակված

Գաղտնիքները գիշերային աշխարհի:

Այս աշխարհում արև՜ չկա-

Զույգ աչքե՜ր են լուսավոր,

Աստղեր չկան՝ լո՜կ բառեր են-

Այն էլ միայն մեղավոր…

Չկատարված խոստումնե՜ր են,

Չո՜ր ու ցամաք կարոտներ,

Չե՛ն երևում ո՛չ ժպիտներ,

Ո՛չ էլ թափվող արցունքներ…

Սևազգեստ են ծա՜ռ ու ծաղիկ,

Մարդիկ՝ մթոտ դեմքերով,

Ու …մի պոե՜տ-Լուսատիտիկ

Գիշերային հանգերով:

Այստեղ Ձա՜յնն է տեր Աստվածը՝

Արձագա՜նքը հեռո՜ւ, մո՜տ,

Եվ անլույս այս առեղծվա՜ծը,

Որ բանալի ինձ նվիրեց գիշերով…