Մահճակալի ոտքերը սիրով լցվեցին, Սերը սողոսկեց տաք վերմակի տակ, Դռան ծխնիներն հանկարծ ճռռացին, Սիրո մեղեդու ձայներից լարված: Ու համբուրվեցին կարոտն ու սերը, Իրիկնաշողը դեմքեր գուրգուրեց, Արցունքը մաքրեց հուռթի շուրթերը, Գիշերվա գրկում մի բու բղավեց: Զգեստները մեր լուռ, հատակին թափված, Կարծես թե խորհել, խոսել չգիտեն Կարծես թե մարմնից մի կերպ ազատված Ուզում են մի քիչ հանգիստ վայելել: Եվ սա մի խաղ է կյանքի ու մահվան, Մի դիմակահանդես կյանքի եզերքում, Որտեղ կարոտն ու սերը համրաքայլ, Առանց դիմակի պարեր են պարում: |