Այն որ Ադրբեջանը պատերազմ սկսեց Հայաստանի դեմ` վկայում է, որ Հայաստանի կառավարությունը տապալել է իր արտաքին քաղաքականությունը և կորցերլ Ադրբեջանին զսպելու դիվանակիտական լծակները: Նշանակում է, որ Հայսատանն արդեն իսկ քաղաքականապես պարտված ու հանձնված էր: Խնդիրը քաղաքական է:

Պատերազմի ավարտի օրը և կապիտուլյացիան ևս չեն որոշվում պատերազմի դաշտում: Ոչ մի գնդապետ, կամ գեներալ, չի կարող պատերազմի ավարտ հայտարարել, քանի որ դա ևս քաղաքական որոշոեւմ և հայտարարություն է և արվում է ոչ թե բանակի կողմից, այլ երկրի ղեկավարության:

Պետք էլ չի այլ տեղեր կամ այլ երկրներում մեղավորներ փնտրել:

Ճշմարտությունը չցանկանալով տեսնել, փորձ է արվում մեղավորներ գտնելու և մեղքն ուրիշի վրա բարդելու:

Ամբողջ աշխարհն է հաղթողների կողքին, իսկ պարտվողներից բոլորն էլ երես են թեքում: Աշխարհի կարգն է այդպես: Այդպես եղել է այդպես էլ կմնա:

Ուրեմն մեղավորներ մի փնտրեք դաշնակիցների, հարևանների կամ այլ պետությունների մեջ: Մեղավորը հենց մեր մեջ է` մեր ազգի և պետության մեջ և մենք օպիտի ինքնամաքրվենք ու նորանանք և մենք մեր միջից վերացնենք խնդիրները, այլապես որպես ազգ և պետություն կվերանանք: