Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանն իր այսօրվա խորհրդատվական կարծիքով ասել է, որ խնդիրը հոդվածը չէ, խնդիրը հանցակազմն է, իսկ այդ հանցակազմը՝ սահմանադրական կարգի տապալումը, գոյություն է ունեցել մեր Քրեական օրենսգրքում։ Այսինքն՝ ՄԻԵԴ-ն ասել է այն, ինչ երկար ժամանակ ասում էր ՀՔԾ պետ Սասուն Խաչատրյանը:

ՄԻԵԴ-ն էլ քաշեց... Դատարանը որևէ ուղիղ առնչություն չի գտել իրեն ուղարկված 2 հարցերի և նախկին նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի նկատմամբ ընթացող քրեական հետապնդման գործընթացի միջև։

Մյուս 2 հարցի վերաբերյալ էլ դատարանը Կոնվենցիայի 7-րդ հոդվածի խախտում չի արձանագրել:

Մեր բազմաթիվ դիրքորոշումները հաստատվեցին նաև ՄԻԵԴ-ի խորհրդատվական կարծիքի միջոցով։

Կարճ ներկայացնեմ ՄԻԵԴ խորհրդատվական կարծիքի իմ գնահատմամբ որոշ ելակետեր.

1) ՄԻԵԴ-ը սահմանել է, որ Սահմանադրության նորմերը, եթե հղում են տրվում քրեական օրենսգրքի միջոցով, պետք է լինեն հստակ և կանխատեսելի, այդ թվում հանցակազմի տարրերի տեսանկյունից: Այդպիսի բլանեկտային նորմի ձևակերպումը չի կարող լինել այնպես, որ արարքի շրջանակն ընդլայնվի: Մեր դիրքորոշումը ևս մշտապես եղել է նրա մասին, որ 300.1-ը չունի այդ հստակությունը և կանխատեսելիությունը, այդ թվում արարքի շրջանակի մասով, և չի էլ կարող ունենալ:

2) 300.1-րդ հոդվածի բլանկետային նորմերը՝ Սահմանադրության հոդվածները, 2015 թվականին փոփոխության են ենթարկվել՝ հանրաքվեի միջոցով, փաստացի բացառելով դրա հստակությունը, կայունությունը և կանխատեսելիությունը 2008 թվականի ենթադրյալ արարքի մասով:

3) ՄԻԵԴ-ն արձանագրել է, որ հետադարձ ուժի միասնական կանոն առկա չէ, սակայն Դատարանը միշտ կարևորություն է տվել ներպետական դատական պրակտիկային: ՄԻԵԴ-ը նշել է նաև, որ հանցակազմը խստացնող նորմերը չեն կարող ունենալ հետադարձ ուժ և այդ հարցին պետք է անդրադառնալ կոնկրետացման սկզբունքից ելնելով: Բոլորս գիտենք և մենք դրա մասին հիշատակել ենք, որ Հայաստանի Հանրապետությունում արդեն իսկ առկա է ներպետական դատական պրակտիկա՝ 7-ի գործով, երբ 300.1-ը դիտարկվել է նոր հանցակազմ, ծանրացնող բնույթով և կիրառման ենթակա չի եղել: Հետևաբար այս հարցում ևս ՄԻԵԴ-ն արձանագրել է այն, ինչի մասին բազմիցս արձանագրել ենք մենք: Մեր բոլոր դիրքորոշումները ներկայացրել ենք հենց կոնկրետացման սկզբունքից ելնելով, այդ թվում ՍԴ համապատասխան դիմումը:

4) ՄԻԵԴ-ը գտել է, որ ՍԴ դիմումի 1-2 հարցերը, որոնք վերաբերում էին իրավական որոշակիության սկզբունքի ընդհանուր մեկնաբանման հարցին, ընդհանուր էին ձևակերպված և առանձին չի պատասխանել: Սակայն ՄԻԵԴ-ը փաստացի անդրադարձ կատարել է դրանց 3-րդ հարցի շրջանակներում:

Քոչարյանին, պարզվում է, ՄԻԵԴ-ն էլ մերժեց՝ թողնելով ՍԴ-ի վրա, իհարկե, մի քիչ լղոզված է, բայց դա է վկայում խորհրդատվական կարծիքը ՄԻԵԴ-ի:

ՄԻԵԴ-ի խորհրդատվական կարծիքը, ըստ իս, որևէ բան չի փոխում Մարտի 1-ի դատավարության գործընթացում և Ռոբերտ Քոչարյանի այսօրվա կարգավիճակում։ Դա դրական ազդակ ունի․ մենք պետք է սովորենք սեփական ռեսուրսներով բացահայտել ոչ վաղ անցյալի հանցագործությունները, դրանց մեղավորներին ու պատասխանատուներին։ Դա ինքնիշխանության կարևոր հատկանիշ է։

Քոչարյանական վարձու բանդան ՄԻԵԴ-ի պատասխանից հետո խորն ընկճախտի մեջ է: Հեշտ չէ քսանչորս ժամում երկու շառաչյուն ապտակ ստանալ, մեկը հայտնի լրատվամիջոցից՝ փողի դիմաց կեղծ տեղեկատվություն տարածելը բացահայտելու, մյուսը՝ ՄԻԵԴ-ի կողմից ՍԴ-ին անգրագետ ճանաչելու համար:

Քոչարյանը հիվանդանոցում մնա, թե բանտում՝ դատվելու է:

ՄԻԵԴ-ից սպասվող փրկօղակը չհասավ․․․

ՄԻԵԴ որոշմամբ հաստատվեց այն, ինչ պարբերաբար պնդել են բազմաթիվ իրավաբաններն ու ՀՔԾ ղեկավարը՝ եթե անգամ հոդվածը փոխվել է, միևնույն է հանցակազմը կար Քրեական օրենսգրքում և տվյալ հանցակազմի մեջ մեղադրվողը պետք է կանգնի դատարանի առաջ։

Դատարանը Կոնվենցիայի 7-րդ հոդվածի խախտում չի արձանագրել, փաստաբանները կարծես անցել են հերթական մանիպուլյացիաներով գրոհի։

Հա, բայց ոնց ա ինձ դուր գալիս, որ թիմակից պատգամավորները Նիկոլին էշի տեղ են դնում։ Նիկո՛լ ջան, ՄԻԵԴ-ի կարծիքը ճիշտ հասկանալն առաջին հերթին քեզ է պետք, հավատա՛ դրանք քո իշխանության կորստից հետո շատ արագ ամեն բան քո վրա են գցելու։ Ապահովագրի քեզ, ապեր: