Ջրափոսերը արծաթապատ են… Երևի լուսինն է իր գույնով ներկել, Կա՛մ, կանացիության մոլուցքը բարձած- Խստաբարո Հոր հայացքի ներքո Օրիորդ գիշերն է ոտքը կախ գցել… Մուժը նստած աչքերին, բայց վարդագույն այտերով Օրորվո՜ւմ է գիշերը Իր արծաթով լուսավոր, Ցո՛ւյց է տալիս անկողոսկր ադամորդուն Վայելքներն իր զորավո՛ր… Արթնանո՜ւմ են, պա՜ր են պարում Կորած հույսի թևեր գտած քո մտքերը, Թե անմե՜ղ Թե՜ մեղավոր… |