Ինչ որ տեղդ ցավո՞ւմ է: Ո՛չ: Ինչ որ բան չի՞ հերիքում: Ո՛չ, ամեն ինչ նորմալ է: Դա էլ չկա: Ոչի՜նչ… անձրև է գալիս:
Մտքեր ամեն ինչի և միաժամանակ ոչնչի մասին: Ուղղակի լացս է գալիս: Դա ի՞նչ է, ուղղակի անձրև: Ուղղակի անձրև: Ինչո՞ւ է անպայման անձրևը դառնում անտարբերության ու մեղքի զգացման պատճառ: Ի՞նչ մեղք է գործել բնության այս երևույթը, որ ամեն մի տխուր բանի պատճառն է հանդիսանում: Ինչո՞ւ երբ ասում ենք եղանակ, անպայման հասկանում ենք արև, պարզ երկինք ու անպայման առանց անձրև: Ի՞նչ է, արևոտ օրերին մենք դժբախտ չե՞նք լինում: Լինո՛ւմ ենք: Մեզ չե՞ն նեղացնում ձյան կամ շոգի ժամանակ: Նեղացնո՛ւմ են: Չէ՞ որ դա ընդամենը անձրև է: Ուղղակի անձրև, Եվ ցանկանում ես լաց լինել: Ուղղակի լաց լինել: Որովհետև անձրև է…. |