MAMUL.am
Hay / Հայ | Рус | Eng | Tür
USD 402.56, EUR 440.64, RUB 4.58, GBP 505.01
+12 °C, +12 °C ... +27 °C Tomorrow:+28 °C
ՄԱՅՐԱՄՈՒՏԸ՝ ՀԱՐԲԱԾ ՄԻ ՊՈԵՏ
08:19, 26.10.2019
2918 | 0

Հորիզոնը դանդա՜ղ

Արև՜ էր ըմպում

Կարծես թե արյո՜ւն էր քսում երկրի եզերքին,

Ու թվում էր թե հարբած մի պոետ

Իր վի՜շտն էր պատմում

Բաժակը ձեռքին…


Ասես, պոետը պատմում էր

Թե ի՞նչ պատահեց,

Երբ որ հավատաց իր իսկ տողերին,

Թե ինչպես սիրեց «փոքրիկ» մի կնոջ

Փոքրը մեծացավ դարձավ «ահռելի» …


Ասես թե չէր տեղավորվել պոետի հոգում

Ահռելի մի վի՜շտ,

Ցասկոտ մի սպասո՜ւմ,

Ասես չէր դիմացել պոետի սիրտը

Պայթել –

Ներկել էր մի ամբողջ գարուն…


Ա՜խ, պոետ, խնդրում եմ այդպես մի՛ խոսիր,

Միշտ չէ, որ լույսն է վշտերը սպանում,

Կյանքի առեղծվածն է՝

Լինում է այնպես,

Որ խավարն էլ է դառնում իմաստուն…


Չէ~ր լսում պոետը

Խո՜ւլ էր, ավերա՜կ,

Պատմում էր կապույտ շուրթերի մասին-

Այնքան պա՜րզ, շիտա՜կ

Այնքա՜ն հասարակ՝

Հայացքը ուղղած իր դատարկ թասին…



Ասես թափվել էր նռնագույն գինին,

Սպիտակ սփռոցը ներկել կարմիրով,

Ասես մի գնդակ էր սիրտը պոետի

Ցիրուցան արել ամբողջ աշխարհով…


Հորիզոնն արդեն մարսել էր լույսը

Արյուն էր լերդացել մնացել շրթին


…Խռմփացնում էր հարբած մի պոետ

Գլուխը սեղանին…


18.02.17

The article published in the Spokesperson project.
Share with friends
Ստեփան Ումառ-Հարությունյան
22:03, 25.03.2024
339 | 0
14:27, 06.03.2024
324 | 0
00:16, 29.01.2024
472 | 0
22:42, 16.01.2024
400 | 0
21:28, 15.01.2024
414 | 0
13:30, 09.01.2024
517 | 0
13:16, 30.12.2023
530 | 0
12:50, 21.12.2023
486 | 0
21:14, 19.11.2023
454 | 0
23:34, 23.10.2023
504 | 0
10:18, 11.10.2023
502 | 0
to top