Թանկարժեք մեքենաներ ունեցող երեք քահանա մի օր հանդիպում են ճոխ սեղանի շուրջ և իրար պատմում, թե ինչպես են տնօրինում հանգանակած գումարները: Առաջին քահանան ասում է. -Հանգանակությունը բաժանելու համար ես մի գավաթ եմ դնում ինձնից 10 մետր հեռավորության վրա և հանգանակած մանրադրամը մեկ առ մեկ փորձում եմ գցել գավաթի մեջ: Ինչն ընկնում է գավաթի մեջ, իմն է, ինչ գավաթի շուրջն է ընկնում, Աստծունն է: -Իսկ ես, - ասում է երկրորդ քահանան, - գետնին մի գիծ եմ գծում, հետո հանգանակությունից հավաքված փողը նետում եմ. որը իմ կողմն է ընկնում, իմն է, որը գծից անցնում է, Աստծունն է: Հանգանակությունը բաժանելու իր մեթոդը ներկայացնում է նաև երրորդ քահանան. -Ես փողը դեպի երկինք եմ նետում: Աստված որն ուզում է, բռնում է, իսկ որը գետնին է ընկնում, ինձ է մնում: |