Ի՞նչ եմ արել Ձեզ- Թողեցիք մենա՜կ, Ո՞ր մեղքիս համար Հանձնեցիք օտար ձեռքերին վայրագ: Ես Ձեր հա՜րսն էի՝ Մաքո՜ւր, անապա՜կ, Ձեր սրբությո՜ւնը - դեռ տուն չմտած, Ձեր պատի՜վն էի, Ձեր հոգի՜ն հպարտ, Հիմա դարձա հարճ օտարի համար: Ո՞ւր է իմ թլոշ Դավի՛թը հիմա, Կարմիր Վարդա՜նը, Մուշե՜ղը հսկա… Ո՞ւր են երգերս, Ո՞ւր են պարերս, Շարականնե՜րս ու Հայերենս… Ականջներումս օտա՜ր բառեր են՝ Վայրի՜, անհարկի՜ գոռում-գոչյունով, Կուրծք պատռե՜լ են, Սիրտս հանե՜լ են Ոտքի տակ գցե՜լ, Արհամարով: Գիտե՜մ որ կգաս, կասկածներ չունե՜մ, Թե ե՞րբ կլինի՝ Աստծո՜ւն է հայտնի, Հո՜ւյս տուր ո՜ւժ առնեմ, հո՜ւյսս չմեռնի, Որ մինչև գա՜լդ ա՛չքս չփակվի… |