* * *

… Լուռ ուղեկցությամբ օտար աչքերի,

Օտար մի երկրում,

Օտար քաղաքի օտար փողոցում,

Գլուխը հպած ամպերին,

Հայի քայլվածքով մի կին էր քայլում:

Կորոտի՞ց էր ծանրացել քայլքը,

Թե՞ հայի ոտքն է միշտ եղել ծանր -

Սեղմված այս խորթ երկրի

Թույլ զարկերակին…

Արարատյան գինու թունդ, տտիպ համով

Տխրում էր Մի կին…

Մի կի՜ն էր,

Մի աղո՜թք մոգական,

Ու կարոտում էր կինը

Սիրահետելու

Լեզուն եղեգան…