Այս չապաշխարած պոզիտիվիստն իրականում շարունակ տագնապող, անհանգիստ և մոլուցքային անձնավորություն է եղել: Նրա համար ֆիզիկապես անտանելի է եղել ամբոխը, և նա հաճախակի է մղձավանջային վիճակներում հայտնվել: Նա մոլագար մտասևեռում է ունեցել, որ յուրաքանչյուր առարկա տան մեջ պետք է իր որոշակի տեղում լինի. գազային բոցամուղը, դռների համարները և այլն: Նա միշտ արգելքն հաղթահարել է աջ ոտքով, իսկ տան շեմից դուրս նախ պիտի ձախ ոտքն է դրել: Յոթապատկումն ականավոր գրողին խաղաղեցրել, հանգստացրել է, բայց «17» թիվը նա ճակատագրական է համարել: Գիշերը նա երբեմն յոթ անգամ բացել ու փակել է աչքերը, որպեսզի ինքն իրեն համոզի, որ չի մահացել: Նրան ամեն գիշեր թվացել է, թե առավոտյան այլևս չի արթնանա: |