Ես ոչ բանաստեղծությունն եմ ուզել -------------------------------------------------- Երկրագնդի վրա՜ անձրևները բոլո՜ր Ասես ինչ-որ մեկի՜ Արցունքնե՜րն են մոլոր… Երկրագնդի վրա՜ արցունքները մոլո՜ր Ներծծվո՜ւմ են հողում Նո՜ւրբ, թավագլո՜ր: Կո՛ւլ է տալիս հողը մոլորության գինի՜ն Ու հարբածի նմա՜ն Կորցնո՜ւմ իր ուղին: Մեզ տանո՜ւմ է իր հետ մի անհայտություն, Մի անցյալ անհե՜տք Մի՜ ունայնություն: Ու լալի՜ս են կորած երկինքներում խո՜ր Հոգիներն հեռացած Արցունքներո՜վ գլոր… Երկրագնդի վրա՜ անձրևները բոլո՜ր Ասես ինչ-որ մեկի՜ Արցունքնե՜րն են մոլոր… |