МАМУЛ.ам
Hay / Հայ | Рус | Eng | Tür
USD 402.56, EUR 440.64, RUB 4.58, GBP 505.01
+13 °C, +13 °C ... +26 °C Завтра+25 °C
ՄԱՅՐԱՄՈՒՏԸ՝ ՀԱՐԲԱԾ ՄԻ ՊՈԵՏ
08:19, 26.10.2019
2914 | 0

Հորիզոնը դանդա՜ղ

Արև՜ էր ըմպում

Կարծես թե արյո՜ւն էր քսում երկրի եզերքին,

Ու թվում էր թե հարբած մի պոետ

Իր վի՜շտն էր պատմում

Բաժակը ձեռքին…


Ասես, պոետը պատմում էր

Թե ի՞նչ պատահեց,

Երբ որ հավատաց իր իսկ տողերին,

Թե ինչպես սիրեց «փոքրիկ» մի կնոջ

Փոքրը մեծացավ դարձավ «ահռելի» …


Ասես թե չէր տեղավորվել պոետի հոգում

Ահռելի մի վի՜շտ,

Ցասկոտ մի սպասո՜ւմ,

Ասես չէր դիմացել պոետի սիրտը

Պայթել –

Ներկել էր մի ամբողջ գարուն…


Ա՜խ, պոետ, խնդրում եմ այդպես մի՛ խոսիր,

Միշտ չէ, որ լույսն է վշտերը սպանում,

Կյանքի առեղծվածն է՝

Լինում է այնպես,

Որ խավարն էլ է դառնում իմաստուն…


Չէ~ր լսում պոետը

Խո՜ւլ էր, ավերա՜կ,

Պատմում էր կապույտ շուրթերի մասին-

Այնքան պա՜րզ, շիտա՜կ

Այնքա՜ն հասարակ՝

Հայացքը ուղղած իր դատարկ թասին…



Ասես թափվել էր նռնագույն գինին,

Սպիտակ սփռոցը ներկել կարմիրով,

Ասես մի գնդակ էր սիրտը պոետի

Ցիրուցան արել ամբողջ աշխարհով…


Հորիզոնն արդեն մարսել էր լույսը

Արյուն էր լերդացել մնացել շրթին


…Խռմփացնում էր հարբած մի պոետ

Գլուխը սեղանին…


18.02.17

Статья опубликована в проекте Пресс-секретарь.
Поделись с близкими
Ստեփան Ումառ-Հարությունյան
22:03, 25.03.2024
323 | 0
14:27, 06.03.2024
306 | 0
00:16, 29.01.2024
450 | 0
22:42, 16.01.2024
380 | 0
21:28, 15.01.2024
395 | 0
13:30, 09.01.2024
497 | 0
13:16, 30.12.2023
506 | 0
12:50, 21.12.2023
471 | 0
21:14, 19.11.2023
438 | 0
23:34, 23.10.2023
488 | 0
10:18, 11.10.2023
482 | 0
наверх