* * * Շա՜տ ներեցիր հողիդ վրա Աչքը տնկած թշնամուն, Չհասկացա՞ր մինչև հիմա Շանը ինչո՜վ են զսպում… Մինչև հիմա խելքի չեկա՞ր՝ Հո՛ղ չեն պահում աղոթքով, Լավ է լինել անմեղսունակ Քան ապրել կյանք մուրալով… Մահով հերոս չի՛ մահանում, Լացով երկիր չի՛ պահվում, Դուք մեր հերոս Հայ Զինվորներ Անմահացաք մեր սրտում: Դո՛ւ ես Զինվոր մեր Հավա՛տը, Հո՛ւյսը, Սե՛րը մեր երկրի, Այսուհետև «Զինվոր» բառը Մեծատառով պիտ գրվի: |