Ի՞նչ եմ արել Ձեզ-

Թողեցիք մենա՜կ,

Ո՞ր մեղքիս համար

Հանձնեցիք օտար ձեռքերին վայրագ:

Ես Ձեր հա՜րսն էի՝

Մաքո՜ւր, անապա՜կ,

Ձեր սրբությո՜ւնը - դեռ տուն չմտած,

Ձեր պատի՜վն էի,

Ձեր հոգի՜ն հպարտ,

Հիմա դարձա հարճ օտարի համար:

Ո՞ւր է իմ թլոշ Դավի՛թը հիմա,

Կարմիր Վարդա՜նը,

Մուշե՜ղը հսկա…

Ո՞ւր են երգերս,

Ո՞ւր են պարերս,

Շարականնե՜րս ու

Հայերենս…

Ականջներումս օտա՜ր բառեր են՝

Վայրի՜, անհարկի՜ գոռում-գոչյունով,

Կուրծք պատռե՜լ են,

Սիրտս հանե՜լ են

Ոտքի տակ գցե՜լ,

Արհամարով:

Գիտե՜մ որ կգաս, կասկածներ չունե՜մ,

Թե ե՞րբ կլինի՝ Աստծո՜ւն է հայտնի,

Հո՜ւյս տուր ո՜ւժ առնեմ, հո՜ւյսս չմեռնի,

Որ մինչև գա՜լդ ա՛չքս չփակվի…