Ruşen Çakır: “Siyasetten kurtulamıyoruz, çok yorulduk. Bugün yazdım, görmüşsündür. Bir şekilde girdik ve çıkamıyoruz.”

Burak Bilgehan Özpek: “Yazınızı okuyunca çok üzüldüm. Seneler geçiyor ve insanlar çabalıyor, anlamaya, değiştirmeye çalışıyoruz ama geldiğimiz noktada bir şey başaramamış olmak üzüyor. Sizin yaşınızda bu muhasebeyi yapınca kendi geleceğimi gördüm, yazının beni üzen tarafı buydu…”

Ruşen Çakır: “Akşener’in araya soktuğu çıkışlar ve meydan okumalar… Üç husus var. Eski ittifak ortaklarına göndermeler, partiden ayrılanlar ve hala partide olanlara. Niye böyle yapıyor? Konuşması etkileyici ve çarpıcı ama kongrede beklediğim şeyler, başka şeylerdi.”

Burak Bilgehan Özpek: “Ben de başka bir konuşma duymayı arzu ederdim. Meral hanım sinirli ve hakkı var ama bu siniri doğru bir öz eleştiri ile taçlandırmak lazım. Kurumsal muhalefet, 14-28 Mayıs seçimlerine ufak bir tatsızlık muamelesi yapıyor ama Türkiye önümüzdeki 5 yılı Adalet ve Kalkınma Partisi ve Recep Tayyip Erdoğan’la yaşayacak ve bunun müsebbibi muhalefet. İyi bir projeyle karşımıza gelemediler, seçimi kazanacak mimariyi kuramadılar. Cumhuriyet tarihinin en ağır ekonomik krizlerinden birindeyiz, büyük bir deprem felaketi yaşadık, bürokratik kurumlar ciddi anlamda sorgulanıyor ve geride kalan 5 senede çok başarısız bir hükümet gördük. Bu seçim, kazanılabilir bir seçimdi. Bu yayını bir sene önce yapsak çok ümitli olduğumuz görünecekti. Muhalefetin kazanabilecek adayları da vardı ama maalesef Kılıçdaroğlu adaylık projesi oldu ve seçim kaybedildi… Sadece Kılıçdaroğlu’nun kişisel antipatisinden değil, Kılıçdaroğlu’nu aday yapmak için işletilen süreçte insanları rahatsız etti. Bu meselenin büyük bir ahlaki davaya dönüşmesi de insanları rahatsız etti. İttifak doğru tasarlanmadı, aday doğru değildi. Akşener, bu yanlışlığa dikkat çeken muhalefetteki yegane aktördü…”

Ruşen Çakır: “Akşener’in konuşmasında, muhalefet partisi olduğunu gösteren bir unsur da yoktu…”

Burak Bilgehan Özpek: “Bence muhalefete yönelik de bir eleştiri yoktu. 15 milletvekili meselesi, muhalefetin son yıllarda yaptığı en efsanevi işbirliği hamlelerinden biri. Çok faydalı oldu. 2018’de muhalefet, OHAL şartlarına rağmen kör topal girdiği seçimlerde başarılıydı. 2018 işbirliği takdir ederim, keşke her işbirliği böyle olsa ama bu 15 milletvekili meselesini bir şart ve siyaset malzemesi olarak kullanan CHP’nin kurumsal yapıları olmadı. Bu argümanı sosyal medyada, anonim hesaplarda veya sözüm ona kanaat önderlerinin söylemlerinde gördüm. Meral hanım, seçimin Kılıçdaroğlu ile kazanılamayacağını biliyordu ama adaylığa destek vermesi durumunda İYİ Parti’nin omurgasının zayıflayacağını da biliyordu. İYİ Parti’nin kaybettiği oyların MHP, ZP, BBP, YRP gibi sağ partilere dağılacağını da biliyordu. Anketlerde yüzde 20’ye dayanan potansiyelin çok ufak bir kısmını alabildiler. İYİ Parti öz eleştiri yaptığı zaman, başka bir soruya hazır olmalı. Neden 6 Mart’ta masaya döndü? Kamuoyu da bunu merak ediyor.”

Ruşen Çakır: “Kongrede, açık açık ittifakta yürümeyeceğini söylemedi ama “İstanbul’u HDP kazandırmış, bizim payımız yokmuş, ben de onlara başarılarının devamını diliyorum” lafını belediyeleri bizsiz alabiliyorsanız alın gibi okudum ama çok açık değildi… CHP ve İYİ Parti bir şekilde koordineli çalışacak mı, ittifak demeye korkuyorum. Bunun işareti yok. HDP çevreleri açık açık kendi adaylarını çıkarmaları gerektiğini söylüyorlar.”

Burak Bilgehan Özpek: “Çok net öyle bir tavır görmedim. Akşener’in sinirini net bir şekilde gördük ama ne geçmişte yaşananların bir öz eleştirisi veya analizi ne de gelecekte yapılacakların üzerine net ve somut bir yol haritası vardı. Sadece, sinirli bir siyasi lider gördük. Geçmişe yönelik analizini dinleyemedik ve gelecekte ne yapacağını bilmiyoruz. O yüzden, CHP-İYİ Parti ittifakının koptuğu fikrine katılmıyorum.”