1941 թվականի դեկտեմբերին Մոսկվայի մոտ հարձակման ձախողումից հետո Վերմախտի հրամկազմում ավելի վաղ սկսված զտումները շարունակվել են։ Գերմանիայի զինված ուժերի Գերագույն հրամանատարության պետ (1938 – 1945 թթ.), գեներալ-ֆելդմարշալ Վիլհելմ Քեյթելը, որին Վերմախտի մյուս գեներալները «լակեյ» (սպասյակ) մականունն էին տվել, ինքնասպանություն գործելու շեմին է եղել: Հիտլերը նրան իր աշխատասենյակից վռնդել է «հայհոյանքներով և վիրավորանքներով», քանի որ նա համարձակվել է հավանություն տալ Մոսկվայի մոտակայքից զորքերը հետ քաշելու գործողությանը։ Գեներալ Ալֆրեդ Յոդլը, երբ մտել է Քեյթելի աշխատասենյակ, տեսել է, որ նա գլուխն առել է ափերի մեջ, իսկ սեղանին նրա ատրճանակն է դրված եղել։ Զենքը գրպանը դնելով՝ Յոդլը Քեյթելին համոզել է հրաժարվել ինքնասպանության մտքից, իսկ հետո խորհուրդ է տվել առանց քննարկման կատարել ֆյուրերի կարգադրությունները։ Եվ Քեյթելը մինչև պատերազմի ավարտը բարեխղճորեն հետևել է իր մարտական ընկերոջ խորհրդին: Վիլհելմ Քեյթելի վերջին ըմբոստությունը հազիվ 10 րոպե է տևել: |