* Չե՜մ հիշում, ո՞վ էր, որ ասաց, «Ես իմ սիրտը քեզ եմ տալիս, Այն չդնես դու մի կողմ…» … Նայեցի դատա՜րկ ձեռքերիս՝ Հեռացա դատարկ ձեռքերով… * Չե՜մ հիշում, ո՞վ էր, որ ասաց, «Ով սիրո՜ւն, սիրո՜ւն, ինչո՞ւ մոտեցար…» … Նայեցի շուրջս՝ դատարկ մի տարածք Դատարկից սիրտս կծկվեց, փոքրացավ: * Հեռվից լսեցի մի ձա՜յն անողոք, «Թե աչքերս քեզ որոնեն… Թե խենթ լեզուս անունդ տա» … Ո՛չ աչքեր տեսա որոնող, Ո՛չ էլ մի ժպիտ, որին հավատամ: * Չե՜մ հիշում, ո՞վ էր, որ ասաց, «Նորի՛ց չեն սիրում, սիրում են կրկի՜ն…» … Ցուրտ էր, ու ցրտում մի էակ երևաց- Մենակությո՜ւնն էր՝ ինձ սեղմած գրկին: |