Չափսոսացի՜ ես ապրելը ու ապրեցի՜ այնքա՜ն շքեղ ու անխնա այնքա՜ն անկուշտ- կյանքից երբե՜ք չհագեցած, նաև չապրած տարիներս, Որ ապրելո՜ւ բան չմնաց: Հիմա վերցրե՜լ եմ անցյալս Սարքել ներկա՜ ու ապագա՜, Չե՜մ հասկանում Կա՞մ, թե՞ չկամ… Այսպես էլ ապրում եմ- Հի՜նն ու նախկինը Գրկումս սեղմա՜ծ, Դե՜, իսկ ներկայի՜ կամ ապագայի՜ հե՜րն էլ անիծած: |