Բացի չարիքից ի՞նչն է տարածուն
Եվ ո՞վ է ցավի նույն կատարածուն,
Ումից փախչում ես, դիմում է առաջ,
Դարձը դեմ արած տարվա հետ նահանջ։
Չորս տարին մեկ է ողջը կրկնվում,
Մթնաժոռել եմ մի պարսեկ հեռու,
Այս համասփյուռի ամուլ կրքերում
Մարդ ողորմելին չնչին է, զեռուն։