Նոր մեռելից բացի, անանուն կին,
Հոտի դեմից, է՜, թող խոյը գնար,
Լուսահոգին կասեր, որ ակունքին
Քար չձգեմ առանց դափ ու քնար։
Այս տղմուտում քանի կատար ու դարձ,
Հոգեհացիս լուրը երեկ առան,
Բեր, մատռվակ, գինի ու մեղրի հաց,
Սրանք ոնց որ բոբիկ առուս թռան։
Առուս անլույս թռան․․․ ու թե գայթեն,
Ու թե սոթ տան չեղած դիմադարձին,
Բվեճներին հուշեք, որ չթարթեն,
Իրար չտան՝ ցավը մարդուս դարդին։